مسیری که خودم ساختم

همه چیز از یک آموزشگاه کنکور کوچک در شهرمان شروع شد. روزهایی که با انرژی و امید به دانش‌آموزانم درس می‌دادم، غرق در این باور که موفقیت یعنی کسب رتبه‌های برتر و قبولی در بهترین دانشگاه‌ها. شاگردانم یکی پس از دیگری به بهترین نتایج دست می‌یافتند، اما در پس این موفقیت‌ها، حسی عجیب در وجودم ریشه دوانده بود.

هر چه بیشتر به دیگران راه موفقیت را نشان می‌دادم، بیشتر خودم در تاریکی مسیر گم می‌شدم. سوالی که شب‌ها خواب از چشمانم می‌ربود این بود: "چگونه می‌توانم مسیری را به دیگران نشان دهم که خود در آن سرگردانم؟"

فکر کردم شاید مشکل در ابزارهایم باشد. شاید باید دانش و مهارت‌هایم را گسترش دهم. با این باور، به دنیای تکنولوژی روی آوردم. ساعت‌های بی‌شمار را صرف یادگیری برنامه‌نویسی کردم و در نهایت با کسب رتبه دوم در مسابقات کشوری برنامه‌نویسی، وارد این عرصه شدم.

اما آن حس گم‌گشتگی نه تنها کم نشد، بلکه عمیق‌تر شد. در ادامه مسیر جستجو، به روانشناسی روی آوردم. این بار نه برای تبدیل شدن به یک مشاور، بلکه برای درک خودم. با رتبه ۱۳ کشوری در روانشناسی، عمیق‌تر در لایه‌های پیچیده ذهن انسان کاوش کردم.

شب تاریخی زمستان ۱۳۹۵ نقطه عطف زندگی من بود. در سکوت اتاقم نشسته بودم و به تمام مسیری که طی کرده بودم فکر می‌کردم. مدارک، موفقیت‌ها، رتبه‌ها - همه مانند تکه‌های یک پازل بودند که تصویر نهایی را نشان نمی‌دادند.

تمام دانش برنامه‌نویسی، روانشناسی و تجربه تدریس را مانند رنگ‌های یک نقاش در نظر گرفتم. فهمیدم که می‌توانم از این رنگ‌ها برای خلق تابلویی کاملاً جدید استفاده کنم - سیستمی که نه بر اساس قوانین دیگران، بلکه بر اساس شناخت عمیق از خود و دیگران بنا شده باشد.

دو سال بعد از آن شب تحول، در حال تحقیق و توسعه سیستم جدیدی بودم. این سیستم بر یک اصل ساده اما عمیق استوار بود: به جای دادن انگیزه موقت، باید ریشه بی‌انگیزگی را پیدا کرد. به جای نشان دادن مسیرهای کلیشه‌ای، باید مسیر شخصی هر فرد را طراحی کرد.

این سیستم ابتدا روی خودم آزمایش شد. با پیاده‌سازی اصول RDS در زندگی شخصی‌ام، برای اولین بار احساس کردم در مسیر درست حرکت می‌کنم. دیگر دنباله‌رو نبودم؛ معمار مسیر خودم شده بودم.

امروز سیستم RDS دیگر محدود به آکادمی نیست. از یک معلم در شهر کوچک به فردی تبدیل شده‌ام که در مسابقات بین‌المللی به عنوان داور حضور دارم، برای شرکت‌های بزرگ استراتژی طراحی می‌کنم و مهم‌تر از همه، به افراد کمک می‌کنم مسیر واقعی زندگیشان را پیدا کنند.

اما بزرگترین دستاورد برای من، دیدن افرادی است که از قالب‌های تحمیلی جامعه خارج می‌شوند و زندگی‌ای بر اساس استعدادها و علایق واقعی خود می‌سازند. این همان مأموریتی است که برایش متولد شدم.